بومی سازی مقررات ملی ساختمان گامی درراستای نیل به اهداف معماری پایدار

معماری پایدار را شاید بتوان یکی ازجریان های مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی دربرابر مسائل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود معماری پایدار یا معماری محیطی به دنبال طراحی و ساخت براساس ملاحظات محیطی و با استفاده از مصالح بومی و محلی می باشد امری که نقش مهمی درهماهنگی و همگونی معماری با محیط پیرامون خود دارد علاوه براین معماری پایدار به بهره برداری مناسب از منابع و انرژی های تجدید ناپذیر مانند سوختهای فسیلی درجهت کاهش مصرف و کنترل و به کارگیری هرچه بهتر منابع طبیعی بهعنوان ذخایری تجدید پذیر و ماندگاری توجه جدی دارد هدف مقاله حاضر آن است که بومی سازی مقررات ملی ساختمان را درراستای اهداف معماری پایدار مورد بررسی قرار دهد نتایج پژوهش بیانگر آن است که با اجرای این قوانین علاوه بر استفاده از تجربیات نوین معماری جهان درقالب بومی سازی گام مهمی درراستای تحقق اهداف معماری پایدار برداشته شود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، بهینه سازی مصرف انرژی ، بومی سازی مقررات ملی ساختمان ، انرژی تجدید پذیر ، مصالح بومی