ارائه یک پروتکل مسیریابی مقیاس پذیرمبتنی برمکان درشبکه های موردی

مسیریابی درشبکه های موردی همواره به عنوان یکی ازچالش برانگیزترین موضوع ها مطرح می باشد متحرک بودن گره ها باعث شکسته شدن ارتباط بین گره ها می شود به همین علت روش های مسیریابی که برای شبکه های سیمی مورد استفاده قرارمیگرند دراین شبکه ها کارایی لازم را ندارند برای ایجاد مسیرهای مبتنی برموقعیت لازم است گره های فرستنده از موقعیت جغرافیایی گره های گیرنده مطلع باشندبرای رسیدن به این هدف باید گره ها موقعیت جغرافیایی خود را درشبکه توزیع کنند و از موقعیت گره های دیگر نیز باخبرشوند به این منظور مکانیزم های مدیریت موقعیت ابداع شده اند که ازسرویسهای مکانی استفاده می کنند سرویسهای مکانی حاوی اطلاعات موقعیتی گره ها و مسئول پاسخ دهی به درخواست های موقعیت از سوی گره ها می باشند. دراین مقاله با تقسیم سلسله مراتبی شبکه و تعیین سرویسهای مکانی بهصورت سلسله مراتبی کارایی و مقیاس پذیری را افزایش داده و سربار مسیریابی به هنگام وسیع شدن شبکه را کاهش میدهیم

کلیدواژه ها:

شبکه های سیار موردی ، سرویسهای مکانی ، مدیریت موقعیت ، مسیریابی مبتنی برموقعیت