نقدی اسطوره‏ای بر حمله‏ی کیکاوس به هاماوران

بن‏مایه‏های اساطیری همواره سبب ماندگاری و زیبایی آثار ادبی می‏شوند. به وسیله‏ی نقد اسطوره‏ای می‏توان بسیاری از پیچیدگی‏های آثار ادبی را بازخوانی و تفسیر کرد. در این مقاله کوشش می‏شود حکایت منظومِ حمله‏ی کیکاوس به هاماوران در شاهنامه، پس از ذکر چارچوب نظری، مقدمات تحقیق و ذکر پیرنگِ خطی حکایت در سه بخش ساختارِ آن، کهن‏الگوها و نمادهای مرتبط با هر بخش به یاری آرای یونگ درباره‏ی اسطوره و نظرِ نورتروپ فرای درباره‏ی میتوس‏های شکل‏دهنده‏ی انواع ادبی، بررسی شود. از این رو نمادهای اسطوره‏ای در متن حکایت مطابق با نمادگرایی یونگ در متن تحلیل می‏شوند و جایگاه و کارکرد آن‏ها در بافت و ارتباط آن‏ها با میتوس‏ها و نوع ادبی بخش‏های مختلف حکایت بیان می‏شود.

کلیدواژه ها:

اسطوره ، کهن‏الگو ، نماد ، میتوس ، شاهنامه ، حکایت