بررسی احساس امنیت زنان در فضاهای عمومی شهر مشهد

امنیت یکی از نیازهای روحی اساسی انسان است. احساس امنیت بر کم و کیف تعاملات اجتماعی موثر واقع م یشود در سایه احساس امنیت،اعتماد متقابل و عواطف مثبت در تعاملات اجتماعی و زمینه تبادل افکار و مدارای اجتماعی فراهم و در مجموع همبستگی اجتماعی تقویت م یشود. این مقاله حاصل یک پیمایش پیرامون احساس امنیت زنان در فضاهای عمومی شهر مشهد است. با اتکا به منابع نظری و تجربی پیشین، احساس امنیت به معنای وجه ذهنی امنیت (احساس، ادراک و یا داوری در خصوص امنیت در فضاهای عمومی) در سه بعد مالی،جانی و اخلاقی بررسی شده است. جامعهآماری تحقیق زنان 15 سال و بالاتر ساکن شهر مشهد بودند که از میان آنها 1000 نفر به روش نمونه گیری دو مرحله ای انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد در نمونه مورد بررسی میانگین احساس امنیت مالی حدود 11 ،احساس امنیت جانی کمتر از 11 و بالاخره احساس امنیت اخلاقی کمتر از 9 (در بازه صفر تا بیست) بوده است. محقق در پایان پیشنهاداتی را برای ارتقا احساس امنیت در فضاهای عمومی پیشنهاد می کند.