ارزیابی و اولویت بندی جاذبه های گردشگری بیابان به منظور برنامه ریزی و توسعه گردشگری با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره(نمونه موردی: کویر لوت)

توسعه صنعت گردشگری نیازمند آگاهی و شناخت کافی از مسائل و عوامل موثر محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در مبدا و مقصد است، زیرا بدون آگاهی از امکانات موجود در هر منطقه، امکان برنامه ریزی و پیشبینی علمی و اصولی کارکردهای گردشگری وجود نخواهد داشت. مناطق بیابانی با داشتن جاذبه های گردشگری متنوع طبیعی یکی از چشم اندازهای زیبای طبیعت محسوب میشوند. با توجه به پتانسیلهای بالای گردشگری و تنوع جاذبه ها، شناسایی و اولویت بندی جاذبه های گردشگری به منظور برجسته کردن اهمیت صنعت گردشگری برای سیاستگذران و برنامه ریزان، امری مهم و اجتناب ناپذیر میباشد. هدف مطالعه حاضر شناختن و اولویت بندی جاذبه های گردشگری بر اساس شاخص های مورد مطالعه است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از شاخصهایی مانند؛ آموزش و فرهنگ سازی، جذابیت، امکانات و تجهیزات اقامتی، مسیرهای ارتباطی و سطح تبلیغات در چارچوب مدل تصمیمگیری چند معیاره ELECTR و AHP به شناخت و اولویت بندی جاذبه های گرشگری بیابان لوت پرداخته است. براساس نتایج پژوهش، تفریحی و عمومی با تعداد 4 برد و بدون باخت در رتبه نخست قرار گرفت. ورزشی با 2 برد و 2 باخت در رتبه دوم، علمی و آموزشی با 1 برد و 3 باخت در رتبه سوم و در نهایت ماجراجویانه با 4 باخت و بدون برد در رتبه چهارم قرار گرفتند. نتایج این مطالعه برای سیاست گذاران و برنامه ریزان مفید خواهد بود تا از محبوب ترین جاذبه های توریستی آگاه شوند و میتواند به آنها در برنامه ریزی برای توسعه آینده منطقه کمک کند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، گردشگری ، ELECTR ، AHP ، کویر لوت