اخلاق در شاهنامه فردوسی
محل انتشار: همایش ملی ادبیات غنایی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,875
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LYRICLIT01_163
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395
چکیده مقاله:
بدون شک فردوسی بزرگترین شاعرحماسه سرای ایران و یکی ازبهترین سخن سرایان زبان فارسی است. تاکنون در موردفردوسی و اثر عظیم او «شاهنامه» کتاب ها و مقالات بسیار نوشته شده است اما چنین می نماید که هنوز هم این اثر سترگ آنگونه که شایسته است از زوایای گوناگون مورد بررسی قرارنگرفته است.اثر استوار حکیم توس شاید تا کنون تنها به عنوان اثری حماسی و مجموعه ای از داستان های اساطیری و تاریخی مورد توجه قرارگرفته درحالی که سراسر این اثر سترگ انباشته ای است از مضامین و مفاهیم اخلاقی که حکیم فرزانه توس به آنهاپرداخته است.شاهنامه درحالی ازمضامین بسیار پر معنی و افکار بلند و اندرزهای سودمند به طور هنرمندانه ای مالامال گشته که فردوسی در بیانآنها به خاطر موضوع اثرکه عمدتا تاریخ حماسی ایران است بسیار محدود بوده است.با این حال فردوسی ضمن حفظ اصالت داستانها اثر خود را به شکل حماسه ای عقلایی و اخلاقی درآورده است. سعی ما در ایننوشتار بر آن است که با بیان مصداق هایی هرچند مختصر به اخلاق در شاهنامه اشاره کنیم.
نویسندگان
نیره شاطری
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
عطامحمد رادمنش
استاد زبان و ادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :