تاریخچه پیدایش مهندسی پزشکی در برنامه فضایی مرکوری

در بیشتر مراکز فضایی جهان به مطالعه ی اثرات مواجهه با شرایط فضا در جانداران توجه ویژه ای شده است. اما آنچه در طول سال های متمادی این مطالعات را یاری کرده است ،استفاده از تجهیزات و ابزارهای پزشکی از ساده ترین تا پیچیده ترین آن ها بوده است. از این رو ، در آژانس های فضایی بخشی به تحقیقات مهندسی پزشکی و طراحی و ساخت تجهیزات مناسب برای ثبت و پایش علائم حیاتی فضانوردان اختصاص یافته است . هدف از این مطالعه مروری بر تاریخچه پیدایش مهندسی پزشکی در پروژه مرکوری است. روش: این مقاله حاصل یک مطالعه مروری است که براساس مجموعه کتب ،مقالات معتبر ،پایگاه های داده ای معتبر و جستجوی اینترنتی تدوین شده است.نتیجه: در پروژه مرکوری دانشمندان به طراحی دستگاهی پرداختند که بتواند برخی از پارامترهای فیزولوژیکی دستگاهی است که مانند لباس توسط فضانوردان برای اندازه گیری پارامترهای اولیه فیزولوژیکی سفر به فضا پوشیده می شد. این پارامترهای اصلی اندازه گیری شامل :ضربان قلب ،فشار خون، تعداد تنفس و درجه حرارت بدن بودند.در نتیجه در طراحی آن از بیوسنسورها استفاده کردند. هنگامی که پروژه مرکوری آغاز شد، مانیتورینگ پیوسته از داده های فیزولوژیکی یک فضا نورد در حال پرواز یک مفهوم جدید بود. بنابراین ،هیچ پارامتر دقیقی برای نظارت مستمر و قابل اطمینان برروی این دیتاها ی فیزیولوژیکی وجود نداشت. به همین منظور ،استاندارد های تجهیزات تاسیس شد.

کلیدواژه ها:

پروژه مرکوری ، سیستم اندازه گیری پارامترهای فیزیولوژیکی ، فضانورد ، مهندسی پزشکی در فضا