مقایسه شبکه هوشمند و الگوریتم جمع وزن دار به منظور تلفیق اطلاعات در حلقه هدایت جسم پرنده

در این مقاله به منظور افزایش کارایی سیستم هدایت سامانه سطح به هوای آشیانه یاب، استفاده از جستجو در دو حالته راداری - مادون قرمز پیشنهاد شده است. هدایت با حالته را داری - مادون قرمز یکی از فناوری های هدایت چند حالته، برای افزایش دقت سامانه هدایت می باشد. هسته ای این سامانه یک جستجوگر دو حالته راداری- چون نفس نادان قرمز است که هدف را آشکار کرده و با ادغام اطلاعات هدف که توسط جستجوگر های مادون قرمز و راداری به دست می آیند، فرمان کنترل را برای سیستم خود خلبان صادر می کند. از جمله روش های معمول و سنتی که برای انجام عمل تلفیق داده در حلقه هدایت دو حالته استفاده می شوند می توان به روش های تخمین به کمک فیلتر کالمن و الگریتم جمع وزن دار اشاره کرد. اما در شرایط پیچیده و زمانی که هدف دارای مانور می باشد با مشکل دست دهی زمان مواجه هستیم که برای رفع این مشکل می توان از روش های هوش مصنوعی از جمله شبکه عصبی استفاده نمود. برای به دست آوردن اطلاعات دقیق در محدوده وسیعی از شرایط درگیری، اطلاعات اندازه گیری شده توسط هر جستجوگر با استفاده از الگوریتم جمع وزن دار و شبکه های عصبی رو به جلو و بازگشتی، تلفیق و نتایج شبیه سازی با یکدیگر مقایسه می شوند. وزن داده های هر جستجوگر نیز با توجه به برد نسبی بین جسم پرنده و هدف بدون مانور در فاز نهایی تعیین می گردد. نتایج شبیه سازی عددی شبکه های عصبی را نسبت به سیستمی که الگوریتم جمع وزن دار ساده استفاده می کند و همچنین نسبت به حالتی که از حسگرها به صورت مجزا استفاده می کنیم، نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تلفیق اطلاعات ، جستجوگر دوحالته ، سامانه هدایت ، شبکه عصبی ، هدایت فاز نهایی