ارزیابی مشخصات آیرودینامیکی ایرفویل های ویژه اثر سطح

در تحقیق حاضر به بررسی سطح کرد است حاکم پرداخت شده و اثر ضخامت و محل بیشترین ضخامت و مشخصات آیرودینامیکی ایرفویل های ویژه اثر سطح بررسی شده است. سطح زیرین ایرفویل مناسب اثر سطح باید تحت و ایرفویل Sشکل باشد. به همین منظور 13 ایرفویل اثر سطحی به روش مستقیم طراحی گردید که سطح زیرین همگی یکسان است. جریان تراکم نا پذیر بوده و جهت مدل سازی آشفته ای از مدل اسپالارت آلماراس بهره برده شد. ارتفاع بی بعد ایرفویل 0.2 و زاویه حمله دراثر سطح و خارج از آن 2 درجه بود. جهت انطباق با واقعیت دیواره پایینی متحرک در نظر گرفته شد. دیده شد که در تمامی موارد در اثر سطح نسبت به خارج از آن، لیفت پیش تر،درگ کمتر و در نتیجه بازده آیرودینامیکی بالاتر است. همچنین با افزایش ضخامت تا قبل از آغاز جدایش جریان بازده آیرودینامیکی افزایش یافته و با جابجایی محل بیشترین ضخامت از لبه حمله به سمت لبه فرار در ابتدا افزایش پیدا کرده و سپس با شروع جدایش جریان کاهش می یابد. همچنین تغییرات ضریب فشار روی سطح زیرین ایرفویل ها به علت یکسان بودن پروفیل ناچیز است. مشخص شد که رفتار ایرفویل در اثر سطح مشابه رفتار ایرفویل در خارج از اثر سطح است و تنها مقادیر و شیب تغییرات نیروهای آیرودینامیکی متفاوت هستند.

کلیدواژه ها:

اثر سطح کرد حاکم ، ایرفویل اثر سطحی ، بازنده آیرودینامیکی ، درگ ، لیفت