تبیین گرایش به معنویت و سلامت عمومی با فرسودگی شغلی در کارکنان جمعیت هلال احمر استان کرمان

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه گرایش به معنویت و سلامت عمومی با فرسودگی شغلی در کارکنان جمعیت هلال احمراستان کرمان در سال 2931 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی کارمندان شاغل در جمعیت هلال احمر استان کرماندر سال 2931 می باشند که بر اساس آخرین آمار تعداد آنها 065 نفر می باشد و نمونه ای مشتمل بر 155 نفر کارمند انتخاب شد. و از ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین رابطه بین متغیرها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند که بین گرایش به معنویت با علائم جسمانی کارکنان جمعیت هلال احمر رابطه معناداری وجود ندارد . بین گرایش به معنویت با اضطراب و اختلالدر خواب کارکنان جمعیت هلال احمر رابطه معناداری وجود ندارد . بین گرایش به معنویت با اختلال در کارکرد اجتماعی کارکنان جمعیت هلال احمر رابطه معناداری وجود دارد . بین گرایش به معنویت با علائم افسردگی در کارکنان جمعیت هلال احمر رابطه معناداری وجود دارد . بین گرایش به معنویت با خستگی عاطفی در کارکنان جمعیت هلال احمر رابطه معناداری وجود ندارد . بین گرایش به معنویت با عملکرد شخصی در کارکنان جمعیت هلال احمر رابطه معناداری وجود دارد و در آخر محدودیتها و پیشنهادهایی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

گرایش به معنویت ، سلامت عمومی ، فرسودگی شغلی