بررسی عوامل تأثیرگذار بر ساخت جوامع روستایی در استان چهارمحال وبختیاری

مهمترین شکل زندگی اجتماعی در تاریخ ایران که همواره بخش مهمی از جمعیت انسانی را در برمی گرفت و در حیات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ایرانی در طول تاریخ نقش مهمی ایفا می کرد، زندگی روستایی بود. از این رو، محیطهای اجتماعی که ما در آن زندگی می کنیم تنها شامل مجموعه های اتفاقی رویدادها یا کنش ها نیستند بلکه نظم های اساسی یا الگومندی هایی در چگونگی رفتار مردم و در روابطی که با یکدیگربرقرار می کنند هستند، که مفهوم ساخت اجتماعیچیزی جز این ها نیست، ساختار اجتماعی نه اشخاص بلکه وجوه انتخابی رفتار متقابل اشخاص مانند نقش ها و سازماناجتماعی است که اشاره به خوشه های ساختاری نقشها دارد و این متأثر از کنش های افراد و تأثیرگذار بر این کنش هاست. هدف این پژوهش بررسی عوامل تأثیرگذار بر ساخت جوامع روستایی در چهارمحال وبختیاری است. مفهوم ساختار اجتماعی باشاخص های روابط اجتماعی، روابط عاطفی، سطح اعتقادات مذهبی، انسجام اجتماعی و سبک زندگی بررسی شده و رابطه متغیر تراکم جمعیت با هر حکدام از این ابعاد به آزمون گذاشته شده است. در بررسی روایی سازه مقیاس از تحلیل عامل تأئیدی مرتبه اول با استفاده از نرم افزار Amos Graphics استفاده شد و مثبت شدن بارهای عاملی گویای این نکته روششناختی است که شاخص های ساخته شده توسط محقق دارای اعتبار بوده و در بررسی فرضیات پژوهش تأثیر تراکم جمعیت برروابط عاطفی افراد، انسجام اجتماعی، روابط اجتماعی و سبک زندگی افراد شده است.

کلیدواژه ها:

ساخت جمعیت ، روابط عاطفی ، انسجام اجتماعی ، روابط اجتماعی ، سبک زندگی