ارزیابی انتقال تکنولوژی تحت شرایط عدم قطعیت با استفاده از روش تحلیل قابلیت پذیرش چند معیاره احتمالی

موضوع تحقیق در ارتباط با تکنولوژی و تحت عنوان ارزیابی انتقال تکنولوژی تحت شرایط عدم قطعیت با استفاده از روش تحلیل قابلیت پذیرش چند معیاره احتمالی می باشد.بدین منظور به تعاریف تکنولوژی و انتقال تکنولوژی پرداخته شده است.در این پژوهش سعی بر آن است که با شناسایی عوامل موثر در انتقال تکنولوژی میزان اهمیت هر کدام از عوامل، در انتقال تکنولوژی ارزیابی شود. با توجه به عدم قطعیت عوامل، از روش تحلیل قابلیت پذیرش چند معیاره احتمالی ( SMAA )، که از خانواده کمک های تصمیم گیری چند معیاره ( MCDA ) است و برای حل مسائل ناقص، مبهم و اطلاعات غیرمبهم به کار می رود استفاده خواهد شد. بدین ترتیب می توان میزان ریسک موفقیت انتقال تکنولوژی را ارزیابی کرد. کلیه عوامل شناسایی شده در قالب پرسشنامه ای که تهیه شد بود، توسط خبرگان و کارشناسان امر انتقال فناوری در رابطه با میزان موثر بودن هر یک از عوامل مورد پرسش قرار گرفت که پس از جمع آوری پرسشنامه ها و عوامل موثر بر انتقال تکنولوژی نتایج این تحقیق به عنوان راهنمایی برای بهبود کارایی و اثربخشی پروژه های انتقال تکنوژی قابل کاربرد هستند. استفاده از دستگاه با راد خود حفار باعث می شود تعداد حفاری ( حجم ) بیشتری را نسبت به سایر دستگاه های دیگر انجام داد و تکامل و گسترش این دستگاه ها سبب شده است که آهنگ پیشروی تونل ها در حد قابل توجهی افزایش یابد و همچنین باعث می شود راندمان کار نیز افزایش یابد و باعث افزایش توان می شود . همچنین باعث می شود عملیات را با سهولت بیشتری و به صورت راحت تر امکان پذیر می سازد و دارای انعطاف پذیری بیشتری نسبت به سایر دستگاه ها می باشد ، در نهایت استفاده از دستگاه خود حفار بر کیفیت می افزاید . همچنین در شرایط سخت زمین شناختی قادر به حفاری می باشد.

کلیدواژه ها:

انتقال تکنولوژی ، همکاری فناورانه ، تحلیل قابلیت پذیرش چند معیاره احتمالی