بررسی رابطه بین سرمایه فکری و مدیریت دانش از طریق نقش میانجی تعهد سازمانی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سرمایه فکری در توسعه مدیریت دانش از طریق نقش میانجی تعهد سازمانی در شرکت نیروی برق تهران بزرگ انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را تمامیمدیران و کارکنان شاغل در شرکت نیروی برق تهران بزرگت شکیل می دهد. بر اساس جدول کرجسی و مورگان، حجم نمونه نهایی 221 نفر تعیین شد. و نمونه گیری نیز به روش تصادفی ساده انجام گرفت. این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی اجرا شد و جمع آوری داده ها به کمک پرسشنامه انجام گرفت. برای سنجش پرسشنامه ها از مقیاس طیف لیکرت استفاده شد. روایی ابزار تحقیق با استفاده نظرجمعی از صاحب نظران و متخصصان مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه سرمایه فکری با استفاده از آلفای کرونباخ 0/890 مدیریت دانش /877وتعهدسازمانی 0/809 تایید شد. داده ها نیز با بهره مندی از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن است که ابعاد سرمایه فکری )سرمایه انسانی، ساختاری و سرمایه مشتری( بر مدیریت دانش تاثیر معناداری دارد. این در حالی است که تاثیر سرمایه مشتری بر مدیریت دانش نسبت به سایر عوامل بیشتر بوده است. همچنین نتایج نشان میدهد که سرمایه فکری از طریق متغیر میانجی تعهد سازمانی بر مدیریت دانش تاثیر مثبت دارد

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه مشتری ، سرمایه ساختاری ، مدیریت دانش ، تعهد سازمانی