نگرش رویکردی نسبت به سازمان و مدیریت از دیدگاه پارادایمهای تحصل گرایی و تفسیری

در این مقاله ضمن بررسی سیر تطور تاریخی پارادایمهای تحصلگرایی و تفسیرگرایی، کارکردهای آنها در علم مدیریت و سازمان مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از منابع کتابخانهای مقایسهای کلی در این خصوص انجام میگیرد. علم سازمان و مدیریت طی گسترش خود تحت سلطه گونهای فلسفه تجربهباور بوده است کهمعتقد بودند محقق صرفا پدیدهها را از طریق مشاهده مستقل مورد بررسی قرار میدهد. در مقابل پارادایمتفسیری اعتقاد داشت که محقق خارج از پدیدهها نبوده و از طریق درک معانی و ادراک، نسبت به مطالعه و تفسیر آنها اقدام میکند. در نهایت چنین استنتاج میشود که هر دو پارادایم با توجه به ابعاد پدیده موردمطالعه به خصوص در علم سازمان و مدیریت کارکرد متفاوتی داشته و هیچیک از پارادایمها بطور کلی و عام قابل نفی یا قبول نمیباشند.

کلیدواژه ها:

پارادایم ، تحصلگرایی ، تفسیرگرایی