بررسی تکنولوژی RO در شیرین سازی آب مناطق ساحلی با آب شور و مقایسه بین کارخانجات آب شیرین کن مستقر در ساحل با کشتی های آب شیرین کن از دیدگاه اقتصادی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 677

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MANAGECONF02_0762

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

هدف اصلی که این مطالعه به دنبال آن می باشد، بررسی اقتصادی بین آب شیرین کن های موجود در دنیا برای انتخاب آن فرآیند شیرین سازی در قالب احداث یک کارخانه که به آن آب شیرین کن ثابت گفته می شود، یا استفاده از آن فرآیند بهینه در نمک زدایی آب دریا در قالب یک کشتی متحرک، که به آن آب شیرین کن شناور گفته می شود. می دانیم که آب از اولین نیازهای بشر برای ادامه حیات می باشد احتیاج به آب همگام با پیشرفت ها، روز به روز بیشتر و گسترده تر می گردد، این در حالی است که منابع آب موجود در کره زمین در حدود 5,97 %قابل شرب نمی باشند و این مسیله باعث گردیده است که آب به عنوان یک مقوله حساس و کاملا تعیین کننده و همچنین استراتژیک در تمام دنیا به ویژه درآینده تبدیل گردد. بشر از دیرباز به دنبال روشهایی بوده است که بتواند از این منابع عظیم، آب قابل شرب تامین نماید. از روشهای بسیار مهم در این زمینه می توان به فرآیندهای شیرین سازی و نمک زدایی آب دریا اشاره نمود. برای انتخاب روشی مناسب که همراه با صرفه اقتصادی برای شروع و ادامه این مطالعه باشد، با توجه به آن که برای پروژه های دولتی تنها قیمت نهایی یا به عبارتی دیگر قیمت تمام شده مد نظر می باشد، روش LCOP که به ارزش یکنواخت هزینهها در طول عمر مفید هر کدام از این دو پروژه اشاره دارد، انتخاب گردید و در نهایت روش شیرین سازی آب دریا در قالب احداث یک کارخانه که به آن آب شیرین کن ثابت گفته می شود، در قیاس پروژه دیگر دارای صرفه اقتصادی است و انتخاب نهایی این مطالعه نیزمی باشد. از بین دستگاه های موجود در دنیا برای شیرین سازی آب دریا رایج ترین، بروزترین، کم هزینه ترین و همچنین ساده ترین راه، روش RO می باشد که در هر دو پروژه این دستگاه مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یک پیشنهاد علمی می تواند در بخشهای دیگری از این فرایند شیرین سازی استفاده شود.

نویسندگان

محدثه قیومی جوینانی

کارشناس ارشدMBAدانشگاه عالی نبی اکرم، تبریز، ایران

امین رضوان پور

کارشناس مهندسی دریا،دانشگاه صنعتی مالک اشتر، اصفهان، ایران

مهدی ایرانمنش

دانشیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر)پلی تکنیک تهران(، تهران، ایران