بررسی رابطه ابعاد عدالت سازمانی و افزایش بهره وری درسازمان تامین اجتماعی (مطالعه موردی:سازمان تامین اجتماعی استان هرمزگان)

هدف از انجام این پژوهش تبیین رابطه ابعاد عدالت سازمانی و افزایش بهره وری در سازمان تامین اجتماعی در استان هرمزگان می باشد. روش تحقیق این پژوهش، از نظر ماهیت و اهداف از نوع تحقیق کاربردی است و از نظر جمع آوری اطلاعات و آزمون فرضیه ها، روش توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر نوع متغیرها همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق 196 نفر از کارکنان، مدیران و کارشناسان سازمان تامین اجتماعی استان هرمزگان می باشد. حجم نمونه انتخابی 150 نفر که از رابطه کوکران بدست آمده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که هرکدام از ابعاد عدالت سازمانی رابطه مثبت و معناداری با بهره وری نیروی کار دارد. اما بیشترین تدثیر را در بین متغیرهای مستقل معرفی شده در این تحقیق بر روی بهره وری نیروی کار در سازمان تامین اجتماعی هرمزگان عدالت مراوده ای داشت، این متغیر با ضریب بتای (0.633)، 63 درصد قدرت پیش بینی تغییرات متغیر وابسته مان را دارد. عدالت مراوده ای بر جنبه بین شخصی تصمیم گیری، بخصوص برابری رفتار تصمیم گیرندگان در فرآیندهای تصمیم گیری تاکید دارد. رفتار بین شخصی شامل اعتماد در روابط و رفتار افراد با تواضع و احترام می باشد. وضع مناسب رویه ها به وسیله پنج رفتار: توجیه یک تصمیم تعریف می شود. این عوامل نقش مهمی را در ادراک کارکنان از برابری، پذیرش تصمیمات و گرایش به سمت سازمان دارد.

کلیدواژه ها:

بهره وری نیروی کار ، عدالت توزیعی ، عدالت مراوده ای ، عدالت رویه ای ، سازمان تامین اجتماعی