مطالعه بررسی تاثیر توانمندسازی بر تعلق سازمانی کارکنان آموزش و پرورش

این تحقیق با موضوع بررسی رابطه توانمندسازی با تعلق خاطر کارکنان در آموزش و پرورش انجام شده است.توانمندسازی فرایندی است که افراد جامعه از راه آن، از نیازها و خواسته های خود آگاه شده، نوعی اعتماد بهنفس و خوداتکایی را برای برطرف کردن آن نیازها به دست می آورند و براساس آن از توانایی لازم برای تحققهدفهای خود برخوردار می شوند. تعلق خاطر سازمانی نوعی پیوستگی عاطفی و روانی با سازمان است که درآن فرد سازمان و اجزای آن را را از خود می داند و با آن تعیین هویت می کند، با اهداف و ارزش های سازمانیاحساس همسویی نموده و درباره تحقق آن ها از هیچ کوششی دریغ نمی کند.بررسی حاکی از آن است که درسازمان های با فرهنگ خوب توانمندسازی، کارکنان نسبت به ارزش ها و اهداف سازمانی احساس تعلقمی کنند.لذا نحوه و طراحی ساختار سازمان آموزش و پرورش با توجه به میزان آزادی عمل، انعطاف پذیری درانجام وظایف، میزان سلسله مراتب و مسطح و عریض بودن ساختار سازمانی و همچنین شیوه تصمیم گیری موردبررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد و زمینه را جهت افزایش وابستگی و تمایل و تعلق درونی کارکنان به سازمانفراهم نماییم.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، تعلق خاطر کارکنان ، آموزش و پرورش