سناریونگاری و کمک به تصمیمگیری کم خطاتر در شرایط مبهم

سناریونگاری بهعنوان یکی از روشهای مهم آینده پژوهی، با شناخت نیروهای پیشران، و عدمقطعیتها، و با ارائه داستانهای چندگانه از آینده، میتواند کمک بسیاری برای رفع ابهام تصمیمگیران سازمانهای امروزی باشد. هدف این مقاله درک بهتری از سناریونگاری و معرفی آن بهعنوان یک ابزار قوی برای کمک به تصمیمگیری در شرایط عدمقطعیت است. در مقاله حاضر و با روش مروری و کتابخانهای تلاش شده است تا ضمن جلب نظر خوانندگان بهابزار سناریو و روششناسی آن، به اهمیت برنامهریزی بر پایه سناریونگاری اشاره گردد، و درکنار معرفی نقاط قوت و ضعف این روش، شش سناریوی اقتصاد فدرال آمریکا نیز به عنوان نمونه برای محققین رشته آیندهپژوهی ارایه شود.یافته های این مقاله بیانگر این است که، سناریو بهعنوان یک روش کیفی میتواند از جمله سه روش برتر از میانروشهای موجود آیندهپژوهی باشد که با در نظر گرفتن عناصر پیشران و عدم قطعیتها و ایجاد آیندههای بدیل، می تواند مدیران و برنامهریزان ارشد شرکتها و سازمانها را متوجه حوزههایی که در آن عدم-قطعیت وجود داردکند، و اجازه دهد تا بتوانند در فضای مبهم ناشی از عدم قطعیتها، برنامهریزی دقیقتری برای آینده سازمان متبوع خود پایهریزی نمایند. با توجه به مطالب ارائه شده در مقاله حاضر، به مدیران سازمانها پیشنهاد میشودسناریونگاری را به عنوان یک ابزار مهم در برنامهریزیهای سازمانی درنظر بگیرند تا بتوانند از پس شرایط به شدت متغیر محیط کسبوکار خود برآیند.

کلیدواژه ها:

پیشبینی ، آیندهپژوهی ، تصمیمگیری ، سناریوها ، عدمقطعیت