رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمان با مدیریت دانش

سرمایه اجتماعی با زمینه مساعدی که از وجود مباحث اجتماعی در حوزه سازمان و مدیریت داشته، در مطالعات سازمانی وارد شده است. دیدگاه نسبتاً جدیدی در تئوری سازمان از سوی صاحب نظران مطرح بوده و آنها اعتقاد دارند که یک سازمان یک گروه اجتماعی است که مشخصه آن سرعت و کارایی درایجاد و انتقال دانش است. سرمایه اجتماعی یکی از قابلیت ها ودارایی های مهم سازمانی است که قادر است سازمان ها را در خلق و تسهیم دانش مدد رساند. با توجه به اهمیت سرمایه اجتماعی روش توصیفی- همبستگی و مدیریت دانش، این تحقیق به منظور مطالعه رابطه سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش در یک سازمان دولتی به روش توصیفی- همبستگی انجام گرفت. جهت جمع آوری داده های مربوط به سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش از پرسشنامه های محقق ساخته استفاده شده است که روایی آنها توسط استادان مجرب در این زمینه تأیید شد و به علاوه پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 87% و 80% به دست آمد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از ان بود که بین سرمایه اجتماعی سازمانی با مدیریت دانش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به علاوه نتایج آزمون همبستگی نشان داد که تمامی مؤلفه های سرمایه اجتماعی با مدیریت دانش رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که بین مؤلفه های سرمایه اجتماعی، چهاربعد شبکه ها، اعتماد، روابط و فهم متقابل به عنوان متغیرهای پیش بین، معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح تغییرات مدیریت دانش (متغیر ملاک)، را دارند و مؤلفه های تعهد، ارزش ها و همکاری به دلیل نداشتن سهم معنادار در پیش بینی مدیریت دانش از معادله حذف شدند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مدیریت دانش ، سازمان های دولتی ، سازمان یادگیرنده