مطالعه و ارزیابی سطح فرسودگی شغلی نیروی انسانی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس

حفظ بقاء در محیط نامطمئن و پررقابت کنونی، سازمان ها را به دشان نیروهای متخصص و ماهر ملزم ساخته است. یکی از عواملی که نیروهای انسانی اغلب با آن مواجه هستند فرسودگی ناشی از شغل می باشد. فرسودگی شغلی را یک حالت خستگی مفرط که از کار سخت و بدون انگیزه و بدون علاقه ناشی می شود و آن را حالتی از خستگی عاطفی و جسمانی می داند که از شرایط موجود در محیط کار نشئت می گیرد. در این پژوهش ما به مطالعه و ارزیابی فرسودگی شغلی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس می پردازیم. تحقیق ازنظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری نیروهای شاغل در منطقه ویژه انرژی پارس می باشد که نمونه آماری آنها 103 نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده و از فنون آماری توصیفی و آزمون های استنباطی برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهند که در منطقه ویژه انرژی پارس جنوبی، فرسودگی شغلی در سطح متوسط به بالایی قرار دارد. همچنین نیروهای بومی دارای کمترین فرسودگی و غیربومی دارای بیشترین فرسدگی شغلی هستند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، سرمایه انسانی ، منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس