بررسی امکان کاهش سطوح مکمل ویتامینی در جیره جوجه های گوشتی تغذیه شده بر پایه ذرت و کنجاله سویا در سیستم پرورش بستر براساس کیفیت گوشت

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف مکمل ویتامینی بر عملکرد و کیفیت گوشت جوجه های تغذیه شده با جیره های بر پایه ذرت و کنجاله سویا طی دوره پایانی صورت گرفت. این پژوهش با 5 تیمار و 9 تکرار در قالب طرح تکرار شونده و با استفاده از تعداد 900 قطعه جوجه نر راس 308، صورت گرفت. در سنین 33، 38 و 42 روزگی، فراسنجه های عملکرد تولیدی محاسبه گردید و دو پرنده در هر تکرار کشتار و ران این پرندگان به منظور ارزیابی اکسیداسیون بافتی به مدت 6 ماه فریز شد. نتایج نشان داد که که پرنده های تغذیه شده با جیره های حاوی سطوح مختلف مکمل ویتامینی در مقطع زمانی 42-29 روزگی تفاوت معنی داری از نظر فراسنجه های عملکرد رشد نداشتند. نتایج حاصل از ارزیابی اکسیداسیون بافتی نشان داد که در سن 42 روزگی نمونه های حاصل از تیمار فاقد مکمل ویتامینی تفاوت معنی داری از نظر میزان اکسیداسیون بافتی با بافت های دیگر پرندگان تغذیه شده با سطوح مختلف مکمل ویتامینی داشتند (05/0P<). لذا با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد امکان کاهش سطح مکمل ویتامینی در جیره دوره پایانی جوجه های گوشتی بر پایه ذرت و کنجاله سویا در سیستم پرورش بستر تا 33 درصد سطح رایج فعلی بدون تاثیر منفی بر عملکرد و کیفیت گوشت منجمد شده میسر باشد

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون بافتی ، جوجه گوشتی ، ذرت ، کیفیت گوشت ، مکمل ویتامینی