تعیین میزان تاثیرگذاری و آسیب حرارتی احتمالی زمان های مختلف فرآیند حرارتی خشک بر روی دانه کامل سویا برای استفاده در جیره غذایی جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر زمان های مختلف فرآیند حرارتی خشک دانه کامل سویا بر روی ارزش تغذیه ای دانه و نیز تعیین آسیب حرارتی احتمالی دانه در سال 1383 در دانشگاه زنجان اجرا شد. در این آزمایش دانه کامل سویا در زمان های مختلف صفر، 20، 40 و 60 دقیقه در درون آون های آزمایشگاهی حرارت داده شد و سپس در دو سطح مصرف وارد جیره جوجه های گوشتی شد. ضمناً تیمارهای مذکور به طور جداگانه با یک تیمار شاهد حاوی کنجاله سویا و روغن سویا مقایسه شدند. به منظور تعیین تخریب حرارتی احتمالی از روش تعیین حلالیت پروتئین در هیدروکسید پتاسیم استفاده شد. همچنین به منظور تعیین درجه تاثیرگذاری فرآیند حرارتی بر روی مواد ضد تغذیه ای موجود در دانه سویا از روش اندازه گیری فعالیت آنزیم اوره آز استفاده شد. نتایج نشان دادند که زمان 60 دقیقه بیشترین تاثیر را در کاهش فعالیت آنزیم اوره آز داشته و از سوی دیگر این مدت زمان حرارت دهی سبب کاهش حلالیت پروتئین در حدی که موجب کاهش کیفیت پروتئین شود، نگردید. سپس نتایج عملکردی استفاده از تیمارهای مختلف حرارتی در جیره غذایی جوجه های گوشتی در طی 42 روز مورد بررسی قرار گرفت و بهترین نتایج با استفاده از تیمار حرارتی 60 دقیقه حاصل شد که عملکرد آن با گروه شاهد قابل مقایسه بود

کلیدواژه ها:

آسیب حرارتی ، حلالیت پروتئین ، فرآیند حرارتی ، دانه کامل سویا ، جوجه های گوشتی