تاثیر استفاده از سطوح افزایشی ماشک خام و عمل‌آوری شده بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

به منظور استفاده از دانه ماشک در جیره غذایی جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل 4×3 با سه تکرار و تعداد 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی با 360 قطعه جوجه گوشتی نر سویه Cob500 در 36 واحد آزمایشی به مدت 49 روز در واحد مرغداری مرکز تحقیقات کشاورزی زنجان اجرا گردید. تیمارها شامل نوع عمل‌آوری بر روی دانه ماشک (خام ، خیساندن، پختن) و سطح مورد استفاده از آن(0، 10 ،20 ،30 ) بود که بصورت ایزوکالریک و ایزونیتروژنوس بر اساس احتیاجات جوجه‌های گوشتی کاپ تنظیم گردید. نتایج آزمایش نشان داد که روش عمل‌آوری اثر مثبت و معنی دار بر روی وزن بدن و افزایش وزن در دوره رشدی ، پایانی و کل دوره داشت(p<0.05). همچنین با افزایش سطح ماشک در جیره غذایی در مراحل مختلف پروش تاثیر منفی و معنی‌دار بر روی وزن بدن و افزایش وزن روزانه دیده شد(p<0.05). نتایج آزمایش نشان داد که میزان خوراک مصرفی در دوره رشدی و پایانی بطور معنی‌دار تحت تاثیر عمل‌آوری دانه ماشک قرار گرفت(p<0.05) به‌طوری که عمل‌آوری دانه ماشک باعث بهبود خوراک مصرفی در کل دوره گردید. بین روش‌های مختلف فرآوری(خیساندن، پختن) تفاوت معنی‌داری از نظر میزان خوراک مصرفی بین تیمارها مشاهده نگردید. افزایش سطح مصرف ماشک در جیره غذایی نیز منجر به کاهش معنی‌دار در خوراک مصرفی گردید(p<0.05). روش عمل‌آوری نسبت به دانه خام ماشک باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی گردید و با افزایش سطح دانه ماشک ضریب تبدیل غذایی افزایش یافت لیکن تفاوت‌ها از نظر آماری معنی‌دار نبودند

کلیدواژه ها:

جوجه گوشتی ، روش عمل آوری ، دانه ماشک