ساختار مولکولی-شیمیایی و تجزیه پذیری پروتئین و ماده خشک علوفه یونجه ی چین دوم استان کردستان به روش In situ

پژوهش حاضر به منظور تعیین ساختار مولکولی-شیمیایی و میزان تجزیه پذیری ماده ی خشک و پروتئین علوفه خشک یونجه مناطق گوناگون استان کردستان (سنندج و کامیاران، بانه و مریوان، سقز و دیواندره و دهگلان، قروه و بیجار) با استفاده از روش in situ در مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور و روش اسپکتروسکوپی در دانشگاه کردستان در سال 1389 انجام گرفت. نتایج نشان داد که بر خلاف ماده ی خشک، کینتیک هضم پروتئین یونجه به طور معنی داری بین مناطق مختلف استان کردستان متفاوت بود (05/0>P). به صورتی که بیشترین میزان تجزیه پذیری موثر پروتئین مربوط به نمونه های سنندج و کامیاران و کمترین میزان مربوط به نمونه های دهگلان، قروه و بیجار بود. اگرچه نمونه های یونجه مناطق گوناگون استان کردستان ممکن است ترکیبات شیمیایی مشابهی داشته باشند، اما خصوصیات تجزیه پذیری و قابلیت دسترسی متفاوتی را در شکمبه نشخوارکنندگان ارائه می دهند. این تفاوت های بیولوژیکی ممکن است وابسته به ساختار مولکولی-شیمیایی و یا ویژگی های ساختاری میان علوفه ی یونجه مناطق گوناگون باشد. هدف از این مطالعه استفاده از روش اسپکتروسکوپی مادون قرمز ( DRIFT) جهت تعیین قابلیت دسترسی شکمبه ای و خصوصیات ذاتی ساختاری علوفه یونجه مناطق گوناگون استان کردستان) می باشد.

کلیدواژه ها:

استان کردستان ، تجزیه پذیری ، یونجه ، DRIFT ، In situ