تغییرات پروتئین های محلول در قسمت پایه ای ساقه ژنوتیپ های حساس و مقاوم آفتابگردان در واکنش به Sclerotinia sclerotiorum

آفتابگردان زراعی یکی از محصولات مهم زراعی می باشد که بدلیل داشتن روغن خوراکی کشت می شود. بیماری پوسیدگی سفید ناشی از Sclerotinia sclerotiorum، یکی از پاتوژنهای بسیار آسیب رسانندهآفتابگردان می باشد. الگوی الکتروفورزی و تغییرات کمی پروتئین های محلول در یقه ساقه ژنوتیپ های مقاوم و حساس به S. sclerotiorum، 12، 24 و 48 ساعت پس از آلودگی مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین کل نمونه ها استخراج و غلظت آنها مطابق روش برادفورد اندازه گیری شد و با استفاده از الکتروفورز به روش SDS-PAGE تغییرات کمی و کیفی پروتئین نمونه ها بررسی شد. آلودگی قارچی باعث تجمع پروتئین های تنشی با وزن مولکولی پایین در لاین حساس و مقاوم شد. الگوی باند های پروتئینی در این دو لاین تفاوت هائی را نشان داد. این پلی پپتید ها به سرعت 12 ساعت پس از آلودگی تولید شدند و در قسمت پایه ای ساقه تجمع یافتند. نتایج ما تولید پروتئین های تنشی در آفتابگردان را به هنگام آلودگی با S. sclerotiorum تأیید می کند

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، پروتئین های وابسته به پاتوژن ، Sclerotinia sclerotiorum ، SDS-PAGE