جایگاه هویت نظام بصری تهران قدیم و کاربرد آن در دوره معاصر

در این پژوهش از سویی جایگاه هویت نظم بصری و ادراک نظام نخستینبناهای ساخته شده در تهرا ن دوره صفوی ه شیعه مذهب؛ و از سوی دیگر،مفهوم نظم در دوران معاصر بررسی می شود که بی ت أثیر در انتخاب نظامبصری شهر تهران نیست و در واقع هدف، شناخت رویکردهای نظم نوین وتأثیر آنها در شهر است.یک بنا از چهار دروازه های قدیم و بنایی نمادین از دروازه قزوین قدیم تهرانبه عنوان نمونه موردی از دوره معاصر تهران به شیوه موردپژوهی تفسیر و بامورد مطالعه تطبیقی قرار گرفت. این « تفسیر تکمیلی » رویکرد تحلیلیپژوهش، بر اساس تعریف نظم زیبایی شناسی که در آن عناصر بصری از پیشعناصر » تفسیر شده اند، در تحلیل به این نتیجه رسیده که پتانسیل تعیین شدهمورد ارزیابی و توجه است؛ بر این اساس، این « دستاورد نهایی » « ابتدایینوع نظم در عمق جامعه به عنوان زبان فرهنگی عمل می کند و به عبارتدیگر در مقیاس بزرگ تر، ارزش نظ م دارای هویت تعیین می شود، زیرا بهعنوان نیرویی پیونددهنده برای اتحاد زندگی اجتماعی فرهنگی یک شاخصهمحسوب می شود.

کلیدواژه ها:

تهران ، هویت ، فرهنگ ، نظم زیبایی شناسی ، تفسیر تکمیلی ، عناصر ابتدایی و دستاورد نهایی