تاثیر برنامه ریزی در بودجه ریزی عملیاتی بر اجرای حسابرسی عملکرد از دیدگاه کارشناسان و حسابرسان دیوان محاسبات کشور

بودجه ریزی عملیاتی نوعی سامانه برنامه ریزی ، بودجه ریزی و ارزیابی است که بر رابطه بودجه هزینه شده و نتایج مورد انتظار تأکید می ورزد. بودجه ریزی عملیاتی از طریق تمرکز منابع در جهت ضروری ترین و مهم ترین نتایج موجب افزایش کارایی و اثر بخشی عملکرد دولت و دستگاه های اجرایی می گردد. چنین تحولی دستگاههای اجرایی را ملزم می سازد که اصلاحات مربوط به نظام مدیریت مبتنی بر نتایج – همچون برنامه ریزی استراتژیک، برنامه ریزی عملیاتی، ارزیابی عملکرد و ارائه گزارش – را به اجرا درآورند. و از طرفی حسابرسی عملکرد به دلیل ناتوانی حسابرسی های سنتی در پاسخگویی کامل به نیازها، به عنوان معیاری مناسب برای ارزیابی کارایی، اثربخشی و صرفه اقتصادی فعالیتها، به منظور بررسی هدفمند و سیستماتیک برای تهیه یک ارزیابی مستقل از عملکرد و فعالیتهای سازمان های دولتی جهت بهبود پاسخگوی عمومی و نیز سهولت تصمیم گیری واحدها می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر برنامه ریزی در بودجه ریزی عملیاتی بر اجرای حسابرسی عملکرد در سال 3131 می باشد. برای این منظور، اثرات برنامه ریزی در بودجه ریزی عملیاتی بر اجرای حسابرسی عملکرد مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر، از نوع کاربردی و از لحاظ شیوه پژوهش توصیفی- پیمایشی است و برای آزمون فرضیه، اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق را حسابرسان و کارشناسان دیوان محاسبات کشور تشکیل می دهند. در این تحقیق برای بررسی فرضیه تحقیق از آزمون tیک نمونه ای استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که برنامه ریزی در بودجه ریزی عملیاتی بر اجرای حسابرسی عملکرد تاثیر دارد و می تواند تا حد زیاد منجر به بهبود ارزیابیها در اجرای حسابرسی عملکرد شود.

کلیدواژه ها:

بودجه ، بودجه ریزی ، بودجه ریزی عملیاتی ، حسابرسی ، حسابرسی عملکرد