بررسی مقایسهای تأثیر کیفیت حسابرسی بر محافظهکاری در گزارشگری مالی

کیفیت حسابرسی و محافظهکاری در گزارشگری مالی دو مقوله کاملاً جدای از هم در حوزه حسابرسی، حسابداری و گزارشگری مالی بوده و هریک از آنها به تنهایی می- توانند تأثیر بااهمیتی بر روی کارآیی بازار سرمایه داشته باشند.در پژوهش حاضر نمونه آماری اخذ شده از جامعه مورد مطالعه، یعنی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در قلمرو زمانی 8 ساله بر اساس صورتهای مالی سالهای 1881 الی 1888 شرکتهای مورد مطالعه میباشد که در نهایت بعد از اخذ نمونه آماری و جمعآوری داده- ها اقدام به محاسبه متغیرهای پژوهش و آزمون فرضیههای پژوهش گردید. نتایج بهدست آمده از آزمون فرضیههای پژوهش حاکی از عدم تأثیر کیفیت حسابرسی اعم از اندازه حسابرس و دوره تصدی حسابرسی بر روی محافظهکاری در گزارشگری مالی شرکت- های درمانده مالی و غیر درمانده مالی فعال در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. به عبارت دیگر، جهت پاسخ به سئوال مطرح گردیده در پژوهش میتوان بیان نمود که در شرکت- های درمانده مالی و غیر درمانده مالی فعال در بورس اوراق بهادار تهران به دلیل اینکه مدیران فاقد رفتارهای محافظهکارانه در گزارشگری مالی شرکتهای تحت مدیریتشان هستند، بنابراین کیفیت حسابرسی نمیتواند عاملی تأثیرگذار بر روی رفتار محافظهکارانه مدیران در گزاشگری مالی باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، محافظهکاری در گزارشگری مالی ، شرکتهای درمانده مالی و غیردرمانده مالی