سرمایه روانشناختی و فرسودگی شغلی

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر سرمایه روانشناختی بر فرسودگی شغلی می باشد. روش پژوهش ازنظرهدف کاربردی وازلحاظ ماهیت وروش،توصیفی ازنوع پیمایشی می باشد.جامعه ی آماری پژوهش را N=400 نفرازکارکنان شبکه بهداشت ودرمان شهرستان سلسله استان لرستان،تشکیل می دهندکه با استفاده ازفرمول تعیین حجم نمونه کوکران تعداد N=196 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسش نامه استفاده شده دراین پژوهش با توجه به اهداف وفرضیه های پژوهش از روش مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی برتحلیل رگرسیونی و با بهره گیری ازنرم افزار Amos و از روش مجذورکای وریشه دوم میانگین مربعات برای تایید مدلسازی معادلات ساختاری وشاخص برازندگی مدل استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان دادکه باافزایش خودکارآمدی،امیدواری،استقامت وخوشبینی کارکنان درسازمان،فرسودگی شغلی کاهش می یابد،ودرنهایت با افزایش سرمایه روانشناختی کارکنان درسازمان،فرسودگی شغلی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، امیدواری ، استقامت ، خوشبینی ، فرسودگی شغلی