جایگاه و نقش سازمان های بین المللی در توسعه و ترویج حقوق بشر و عدالت جهانی

رژیم حقوق بشر به صورت شبکه های عمدتاً فراملی است که در آن اقدامات بخش غیردولتی و دولتی به هم پیوند میخورد و حقوق بشر را به عنوان «سیاست عمومی جهانی» مطرح می سازد. شبکه سیاستگذاری عمومی جهانی برای حقوق بشر در این معنا عبارت از پیوستگی بین ارگان های دولتی، سازمان های بین المللی و جامعه مدنی است که برای دستیابی به اهدافی که به تنهایی قادر به تحقق آنها نیستند، اقدام می کنند. به علاوه، سازمان های غیردولتی نقش های مکمل نظارتی و اجرایی برای سایر اجزا در این شبکه ایفا میکنند، به نحوی که بدون حضور آنان نظام حقوق بشر جهانی از مختصات یک سیستم کامل و بدون نقص برخوردار نیست. به نظر می رسد که با توجه به سیر تاریخی مشارکت سازمان های غیردولتی در عرصه حقوق بشر، مبانی این مشارکت، بیشتر ناشی از الزامات نظم نوین جهانی و ضرورت ها و اهمیت مسائل حقوق بشری است. در نتیجه وجود قواعد کثیره ای که در زمینه حقوق بشر تدوین وبعضا الزام آور شده ، بستر مناسبی را برای تضمین اولیه این حقوق بنیادین در سراسر جهان فراهم آورده است، لکن متاسفانه مشکل عمده در عدم اجرای این حقوق تفسیر های یک سویه و قائل به رای قدرتهای بزرگ است که از یک سو خود بزرگترین ناقضاین حقوق محسوب می شوند اما در شعار و به عنوان یک ابزار فشار آن را به عنوان چماق بر سایردول و ملل تحمیل می دارند.

کلیدواژه ها:

حقوق بشر ، اعلامیه جهانی ، دولت ها ، سازمان های بین الملل ، عدالت جهانی