نقد و بررسی اهمیت امنیت روانی اشخاص از منظر فقهی و حقوقی

امنیت یکى از اصول زندگى و نیز زمینه ساز تکامل و ارتقاء شر می باشد، می توان گفت یکی از مهمترین دغدغه های بشر برخورداری از امنیت بوده است. اگر چه وقتی از امنیت سخن به میان می آید به طور سنتی یک بعد از ابعاد امنیت یعنی امنیت نظامی به ذهن متبادر می شود اما امروزه امنیت تنها به بعد نظامی محدود نمی شود و طیف وسیعی از امنیت اقتصادی گرفته تا امنیت اجتماعی و اخلاقی را در بر می گیرد. در این میان امنیت اجتماعی و اخلاقی در یک جامعه سیاسی به دوره ای خاص اختصاص ندارد، بلکه این نوع از امنیت مداوم و همیشگی است و قرین با امنیت های دیگر نیز می باشد. به دلیل اینکه امنیت اجتماعی واخلاقی زمینه ساز رشد جامعه و در نهایت کمال اخلاقی و انسانی جامعه است، از این رو مهمترین سرمایه اجتماعی که اعتماد عمومی جامعه را نیز با خود به همراه دارد امنیت اخلاقی است .روشن و واضح است که جامعه ی سالم و آرام پیش از آن که به آسایش محتاج باشد، به امنیت روانی نیازمند می باشد؛ زیرا در سایه ی امنیت و آرامش است که هر کار خرد و کلان شدنی و دست یافتنی است. به همین خاطر است که دغدغه ی امنیت در همه ی شاخه های آن به ویژه امنیت روانی و آرامش جمعی، مهمترین مسئولیت دولت ها و خواسته ی ملت ها می باشد. هر گونه تهدیدی نسبت به امنیت روانی جامعه به معنا و مفهوم تهدید سلامت جامعه و نابودی و متلاشی شدن همگرایی و انسجام و در نهایت اساس انسانیت است. در این تحقیق سعی بر آن است که با بررسی رویکرد فقهی و حقوقی اصول و تدابیر امنیتی که روح و روان اشخاص را مورد تهاجم قرارداده بررسی، و نواقصات و اشتباهاتی حقوقی که امنیت و کرامت انسان را زیر سوال می برد بررسی شود.

کلیدواژه ها:

امنیت روحی و روانی ، تحلیل فقهی و حقوقی ، اعاده حیثیت ، اصول و تدابیر امنیتی