ایجاد قانون کار پاره وقت و رابطه آن با تحقق عدالت

موضوع این مقاله بررسی رابطه ایجاد قانون کار پاره وقت و رابطه آن با تحقق عدالت می باشد. با آغاز رنسانس در اروپا و متعاقب آن انقلاب صنعتی ، کلیه ساختارهای اجتماعی در غرب در هم نوردیده شد با روند انقلاب گونه صنعتی به تدریج نیاز صنایع ، قشر عظیم و تحت سیطره کشاورزان لومپن را به شهرهای صنعتی و مرکز صنایع کشیده و پدین منوال مهاجرت کشاورزان و روستاییان به سوی کارخانه ها ، مراکز صنعتی و شهرها آغاز گردید. به طوری که به تدریج کشاورزی و کشاورزان به عنوان هسته اصلی عصو فئودالیته ، جایگاه خویش را در طبقه اجتماعی و تولیدی متزلزل یافته و بدین صورت جوامع بشری خصوصا غرب قدم در مسیری نهاد که بعدها به نام عصر ماشینیسم یا دوره سیطره ماشین بر انسان ملقب گردید. این مقاله در طی و فصل معین گردآوری شده است و نتیجه ای که از مباحث مطرح شده می توان گرفت این است که با ایجاد قانون کار پاره وقت در واقع عده ای از کارگران که به صورت پاره وقت مشغول به کار هستند از مزایای قانون کار بهره مند شوند و حقوق آن ها ضایع نشود و دیگر اینکه عدالت در قانون کار به طور کامل رعایت نمی شود و بعضی از کارفرمایان اقدام به سو استفاده می کنند و حقوق بعضی از کارگران را تضییع می کنند. در ضمن مقاله به بررسی مطالب مطرح شده می پردازیم.