تربیت فرزند از دیدگاه اسلام

بچه همان زمانی که به دنیا میآید غریزه علم یابی او زنده است و از جمله غرایزی که زنده بالفعل و وابسته به علم یابی است غریزه محبت یابی است. همان طوری که وقتی بچه به دنیا میآید غذا می خواهد و فطرتش پستان مادر را طلب می کند، نیز فطرتش ناز می خواهد، دست نوازش مادر را طلب میکند؛ پس پدر و مادران توجه داشته باشند که حتماً بچه را خود مادر شیر دهد، بچه را شیر خوارگاه نبرند، بچه را به مهد کودک نسپارند؛ همه والدین این را می دانند بچه یک ماهه را وقتی که نوازشش کنی، روی او بخندی، تبسم کنی، او نیز می خندد و تبسم می کند، و اگر سر او داد بزنی گریه می کند و ...سبب ارائه این تحقیق تبیین این است که یک فرزند از همین کودکی نیازمند به تربیت دینی و اسلامی می باشد و نباید تربیت را فقط در آداب معاشرت و چگونگی خوردن و خوابیدن دانست؛ بلکه تربیت لحظه به لحظه عمر و همه ابعاد زندگی انسان را دربر خواهد گرفت. ما در مقاله پیش رو به علت احساس چنین ضرورتی، مباحث زیر را بررسی می کنیم: اهمیت تربیت فرزندان و احترام به آنان، چگونگی رابطه با فرزندان، زمان، تأثیر و چگونگی تربیت دینی، اهمیت سن تکلیف، اقدامات کلی والدین و ....

کلیدواژه ها:

آداب ، تربیت ، فرزند ، اسلام ، والدین