کمیت و کیفیت درعرصه تولیدات فرهنگی و هنری

سال 1997 فیلم تایتانیک شمار زیادی از جایزه اسکار را کسب کرد و در همان سال فیلم طعم گیلاس جایزه نخل طلای جشنواره کن را به خود اختصاص داد. یک منتقد زیرک، اعلام کرد که هزینه تولید فیلم طعم گیلاس به اندازه 18 فریم فیلم تایتانیک است! ) و می دانیم که هر 24 فریم از یک فیلم ، در یک ثانیه نمایش داده می شود.( آلبوم پاپ گنگم استایل ) محصول 2012 ( تاکنون بیش از 1 میلیارد بار از طریق اینترنت دانلود شده است. حال آنکه کلیه آثار عظیم موسیقی کلاسیک (همچون سمفونی های باخ، بتهوون، موتزارت) مجموعاً در طول تاریخ موسیقی، حتی به یک دهم چنین رقمی نزدیک نشده اند. در بحث اقتصادی این سوال مطرح می شود که آیا باید کیفیت را ارتقا داد و سود را از طریق حفظ نشان و برند کسب کرد؟ یا باید با تولید انبوه و کاهش قیمت ها، آمار خریداران را افزایش داد؟ علم اقتصاد به عدد و رقم وابستهاست. برآورد سود و هزینه که اساس علم اقتصاد است در حوزه کمیات می گنجد. اقتصاد از نظر ماهوی، علمی مبتنی بر سود است. اما امروزه، با عنایت به کارکرد رسانه ها، افکار عمومی جهان نسبت به آلودگی محیط زیست و استعمار نوین و ضرورت توجه تولید به عوارض محصولاتی که عرضه می کنند، حساس شده و کم و بیش بحث کیفیت وارد عرصه اقتصاد گردیده و ارزش و سود را در جوار هم مورد بازنگری قرار می دهد. در بحث های ارزشی، از قبیل هنر، عموماً تلاش برای کسب سود اقتصادی، یک امر مخرب تلقی می شود. از منظر سود آوری نیز، توجه به ارزش ها، ویرانگر محسوب میشوند. این مقاله میکوشد تا با تبیین مفاهیم کمی و کیفی و تناظر این دو، بخصوص در حوزه هنرهایی همچون سینما و موسیقی، نسبت به ارایه راهکاری بینابینی اقدام نماید.

کلیدواژه ها:

هنر امروز جهان ، فرهنگ ایران ، مدیریت فرهنگی