ممیزی و مدیریت دانش در سازمانهای آموزشیبا تاکید بر آموزش عالی

مدیریت دانش از راهکارهای اساسی برای کسب و بهره برداری از داراییهای دانشی هر سازمان محسوب می شود. بخصوص پیاده سازی مدیریت دانش در سازمانهای آمورشی می تواند فضای مناسبی برای تعامل و همکاری و در نتیجه انتقال دانش میان صاحب نظران، اعضای هیات علمی، کارکنان و دانشجویان فراهم آورد. همچنین سرمایه های مادی و کالبدی در آموزش عالی به سرمایه های انسانی و اطلاعات تغییر جهت می یابد به عبارت دیگر تفکر، دانایی محوری و مردم محوری جایگزین سرمایه محوری می گردد. بدیهی است، در سازمانهای آموزشی خصوصا آموزش عالی که دریافت و انتقال دانش اساسی ترین دارایی سازمان محسوب میشود، مدیریت دانش مبتنی بر تحلیل وضع موجود، از اهمیت بیشتری برخوردار است. دانشگاه ها، به عنوان مراکز تولید و اشاعه دانش بیش از هر سازمانی نیازمند اجرای مدیریت دانش هستند، با وجود اینکه خود مخازن دانش بشمار میروند ولی تا کنون توجه کافی به سرمایه های فکری و منابع علمی تولید شده توسط جامعه دانشگاهی مبذول نداشتهاند و تا امروز کمتر بر دانش غیر مکتوب و موجود در اذهان افراد، بررسی نظامند صورت گرفته است.لذا این نوشتار برآن است تا با تاکید بر ممیزی دانش و بررسی مدلهای متعدد مدیریت دانش اهمیت آنرا در سازمانهای آموزشی بویژه دانشگاه ها بیان نماید.

کلیدواژه ها:

ممیزی دانش ، مدیریت دانش ، نقشه دانش ، آموزش عالی