ارتقا سطح کیفی سیستم های پشتیبان تصمیم در موسسات دانش بنیان با روش شناسی کیو

با توجه به تغییرات سریع محیط، افزایش رقابت بین سازمانها و محدودیتهای مالی و انسانی، یکی از مهمترین وظایف مدیران، تصمیمگیری و برنامهریزی فعالیتها به منظور رسیدن به اهداف معین سازمان میباشد. مدیران در سازمانها نیاز به اطلاعات به روز و باکیفیت دارند تا بتوانند تصمیماتی را اتخاذ نماید و یا به عبارتی از بین راهکارها بهترین راهکار را شناسایی و انتخابکند. و از آنجایی که سیستمهای اطلاعاتی نمیتوانند به تمامی سوالات مدیران پاسخ دهند سیستم های پشتیبان تصمیمگیری به منظور فراهم آوردن پیشنهادات و اطلاعات لازم جهت تصمیم گیری مدیران مورد استفاده قرار میگیرد.بنابراین، طراحی مناسب و کارآمد در طراحی سیستمهای تصمیمیار در موسسات دانشبنیان نه تنها منجر به افزایش رضایت مشتریان میگردد بلکه باعث افزایش کارایی و سودآوری نیز میگردد. این مقاله با هدف شناسایی معیارها و ویژگیها منجر به ارتقا سطح کیفی سیستمهای تصمیم یار در موسسات دانشبنیان میگردد. پرسش بنیادینی که این مقاله در پی پاسخ برای آن است، چگونه میتوان امکانات و تسهیلاتی در سیستمهای تصمیم یار ارایه نمود که موجب افزایش رضایت مدیران در استفاده از این سیستم ها گردد و همچنین کدامیک از عوامل و منابع از اولویت بالاتری برخوردارند.در این پژوهش، تلاش شده است با استفاده ازروششناسی کیو عوامل با اهمیت در ارتقا سطح سیستمهای تصمیمیار مورد بررسی قرار گیرد و با استفاده از تحلیل عاملی برمبنای فرد، ذهنیت افراد مختلف نسبت به موضوع شناسایی گردد. جامعه آماری این پژوهش مدیران میانی و سطح بالای سازمانهای دانشبنیان نظیر سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، مرکز تحقیقات و مهندسی ژنتیک ایران و انسیتو پاستور ایران میباشند. پس از بررسی ادبیات نظری و انجام مصاحبه با پنج نفر از متخصصان موضوع، تعداد 35 گزینهکیو شناساییگردید.