مقایسه بررسی اثر عصاره برگ گیاه استویا و به لیمو با ساکارزبر عمر پس از برداشت گل شاخه بریده داوودی

ضایعات گل دلایل بیولوژیکی، میکروبیولوژیکی، شیمیایی، مکانیکی و فیزیکی دارد. مهمترین مسیله در گل های شاخه بریده، مسدود شدن آوندهای چوبی به وسیله هوا و میکروارگانیسم ها می باشند که نقش موثری در کاهش عمر گلجایی گل های شاخه بریده داشته و به مسدود شدن ساقه و تولید ترکیبات سمی نسبت می دهند، از طرفی میکروارگانیسم ها در تولید اتیلن درون زا موثر بوده و از این طریق نیز در کاهش عمر گلجایی و کیفیت گل های بریده نقش دارند. به منظور بررسی تاثیر تیمارهای غیر شیمیایی بر افزایش عمرگلجای گل شاخه بریده داوودی آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار در سال 1395 انجام گردید.گل های شاخه بریده داوودی در گلجای های حاوی عصاره به لیمو ( 4و 6 و 8 درصد)، عصاره استویا ( 4و 6و 8 درصد ) ساکارز 3 درصد و قند استویا+ ساکارز 3 درصد و تیمار شاهد ( آب مقطر ) قرار گرفتند. خصوصیات کمی و کیفی شامل طول عمر گل، زاویه خمش، وزن تر، میزان جذب آب، قطر گل و pH اندازه گیری و پس از آنالیز آماری مقایسه میانگین ها در سطح یک و پنج درصد آزمون دانکن انجام گرفت. نتایج نشان داد که کمترین میزان کاهش وزن در مرحله اول بیشترین اندازه قطر گل در مرحله دوم کمترین زاویه خمش و بیشترین عمرگلجای مربوط به تیمار با ساکارز 3 درصد بود.

کلیدواژه ها:

استویا ، به لیمو ، ساکارز ، طرح کاملا تصادفی ، گل داوودی