مقایسه بررسی اثر عصاره برگ گیاه استویاوساکارز وقند استویا با ساکارز بر عمر پس از برداشت گل شاخه بریده داوودی

ضایعات گل دلایل بیولوژیکی، میکروبیولوژیکی، شیمیایی، مکانیکی و فیزیکی دارد. مهمترین مسیله در گل های شاخه بریده، مسدود شدن آوندهای چوبی به وسیله هوا و میکروارگانیسم ها می باشند که نقش موثری در کاهش عمر گلجایی گل های شاخه بریده داشته و به مسدود شدن ساقه و تولید ترکیبات سمی نسبت می دهند، از طرفی میکروارگانیسم ها در تولید اتیلن درون زا موثر بوده و از این طریق نیز در کاهش عمر گلجایی و کیفیت گل های بریده نقش دارند. به منظور بررسی تاثیر تیمارهای غیر شیمیایی بر افزایش عمرگلجای گل شاخه بریده داوودی آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 1 تیمار و 3 تکرار در سال 1395 انجام گردید.گل های شاخه بریده داوودی درگلجای های حاوی عصاره استویا ( 4و 6 و 8 درصد ) ساکارز 3 درصد و قند استویا + ساکارز 3 درصد و تیمار شاهد (آب مقطر) قرار گرفتند. خصوصیات کمی و کیفی شامل طول عمر گل، زاویه خمش، میزان کاهش وزن، قطر گل اندازه گیری و پس از آنالیز آماری مقایسه میانگین ها در سطح یک و پنج درصد آزمون دانکن انجام گرفت. نتایج نشان داد که کمترین میزان کاهش وزن در مرحله اول بیشترین اندازه قطر گل در مرحله دوم کمترین زاویه خمش و بیشترین عمرگلجای مربوط به تیمار با ساکارز 3 درصد بود.

کلیدواژه ها:

استویا ، ساکارز ، طرح کاملا تصادفی ، عمرگلجای ، گل داوودی