بررسی میزان آلودگی سنک بید و صنوبر Monosteira unicostata Muls. & Rey. (Hom.:Tingitidae) روی ارقام مختلف بید در استان چهارمحال و بختیاری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 600

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MDCONF03_066

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

چکیده مقاله:

استان چهارمحال و بختیاری از مهمترین رویشگاه های بید در کشور محسوب می گردد. سنک بید و صنوبر از مهمترین آفات بید در این استان است. در این بررسی میزان تراکم جمعیت سنک روی ارقام و پرونانس های بید در کلکسیون مادری بید بلداجی انجام شد. در هر بار بازدید از ایستگاه بلداجی از هر رقم و پرونانس تعداد 9 درخت برای نمونه برداری از آفات استفاده گردید. از هر پایه چهار شاخه ی 70 سانتیمتری در چهار جهت اصلی بطور تصادفی انتخاب و با زدن سه ضربه محکم در داخل تله اشنایدر تکانده شد و پس از انتقال به آزمایشگاه پوره ها و سنک بید برای هر درخت محاسبه گردید. داده های بدست آمده، در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی آشیانه ای با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و برای مقایسه میانگین ها از آزمون دانکن در سطح یک درصد استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد سنک بید دارای تراکم های متفاوتی بر روی ارقام و پرونانس های بیداست نتایج گروه بندی میانگین ها (آزمون دانکن) در سطح یک درصد نشان داد که در بین گونه های بید، گونه های S. acmophylla و S. alba در یک گروه، دارای بیشترین تراکم سنک بودند. بین سایر گونه ها اختلاف معنی دار نبوده و کمترین تراکم سنک را داشتند. براساس مقایسه میانگین پروونانس ها بدون توجه به نوع گونه، پروونانس های S. alb. 3 و S. alb.17 دارای بیشترین تراکم سنک بودند و پروونانس S. acm.1 بعد از پروونانس های فوق قرار گرفت و پروونانس های S. elb.7 ، S. alb.27 و S. elb.31 ، حداقل تراکم سنک را داشتند.

کلیدواژه ها:

بررسی ، میزان ، آلودگی ، سنک ، بید ، ارقام ، پرونانس ، استان چهارمحال و بختیاری

نویسندگان

فرشاد حقیقیان

مربی پژوهشی، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران

مهری باب مراد

مربی پژوهش ، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

محمود طالبی

مربی پژوهش، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران