بررسی تاثیر سطوح تنش خشکی و سوپرجاذب بر برخی صفات ذرت دانه ای (Zea mays L.)

به منظور بررسی تاثیر سوپرجاذب در شرایط تنش خشکی بر روی عملکرد، اجزاء عملکرد و بعضی ویژگی های فیزیولوژیک ذرت، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند در سال 1396 انجام گردید. تیمار آبیاری با سه سطح ( 100 ، 75 و 50 درصد نیاز آبی ) به عنوان کرت اصلی و مقادیر سوپرجاذب با چهار سطح ( صفر، 50 ، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج این آزمایش نشان داد، بین متوسط شاخص کلروفیل و دوام سطح برگ در طول فصل رشد همبستگی مثبت و معنی داری ( 883 / 0 = r ) وجود دارد و شاخص کلروفیل بالا، باعث سبزمانی بیشتر برگ و در نتیجه دوام سطح برگ می گردد. تنش خشکی باعث کاهش محتوی کلروفیل برگ شد، در حالی که سوپرجاذب با افزایش جذب آب و مواد غذائی باعث افزایش شاخص کلروفیل و در نتیجه دوام سطح برگ گردید. افزایش دوام سطح برگ نیز منجر به بالارفتن شیره پرورده قابل دسترس در زمان پر شدن دانه و کاهش انتقال مجدد در برگ ها می گردد.

کلیدواژه ها:

دوام سطح برگ ، سوپرجاذب ، عملکرد دانه ، کلروفیل ، مواد فتوسنتزی