استقلال علمی اعضای هیات علمی :گامی در بهبود مسیولیت اجتماعی آنان

بررسی و تحلیل استقلال علمی اعضای هییت علمی می تواند به عنوان یکی از فاکتورهای موثر در افزایش مسیولیت اجتماعی و آموزشی اساتید مورد توجه قرار گیرد. یکی از مباحث مهم در ادبیات استقلال علمی اعضای هییت علمی و مسیولیت اجتماعی است. عملکرد پژوهشی و آموزشی اساتید ازعواملی چون ویژگی شخصیتی، تفاوت در سبک، روش ها و راهبرد های پژوهشی درون و میان رشته های علمی، اندازه منابع مالی و اعتبارات و استقلال اساتید متاثر میگردد. فقدان استقلال وصیانت از حریم و امنیت دانشگاه وجلوگیری از طرح نظرات و نظریه های نوکه با رویکرد امنیتی برخی ازسازمان های امنیتی در تضاد است نیز از جمله عوامل تاثیر گذار برانگیزی دانش پژوهان و دانشگیان به ویژه در حوزه علوم انسانی برای ارایه نظریه های علمی است.تحقیقات بسیاری به نقش محرکهای بیرونی و مسیولیت اجتماعی در فعالیتهای پژوهشی اشاره داشته اند. اما در زمینه رابطه میان مسیولیت اجتماعی و استقلال علمی و آموزشی و پژوهشی،پژوهش تجربی صورت نگرفته است. هدف مطالعه حاضر کنکاش در ادبیات تحقیق برای جستجوی پاسخ به این سوال است که آیا بین استقلال علمی و مسیولیت اجتماعی نقش معنی داری وجود دارد با توجه به ادبیات نظری موجود و پژوهشهای تجربی، می توان رابطه مثبت میان استقلال علمی و مسیولیت اجتماعی را مطرح کرد. یعنی در محیط هایی که استقلال علمی بیشتر است مسیولیت اجتماعی اساتید نیز بالاست و اساتید نیز به دنبال افزایش استقلال علمی خود در دانشگاه هاهستند، مسیولیت آموزشی یک مفهوم مهم است و باید نقش برجسته ای در تجزیه و تحلیل سازماندهی در موسسات آموزشی بازی کند.

کلیدواژه ها:

ابعاد استقلال علمی ، مسیولیت اجتماعی ، استقلال علمی