رتبه بندی استان های کشور از لحاظ کارایی فنی کسب شده برای صنایع متوسط و بزرگ با استفاده از رویکرد نا پارامتریک(DEA) برای سال های 1380 تا 1390

به دلیل محدود بودن عوامل تولید راهی جز ارتقای کارایی و بهره وری وجود ندارد و گام نخست برای انجام این کار اندازه گیری دقیق این شاخصها برای هر کدام از استانهای کشور به طور مجزا است، چرا که با مقایسه استانها با هم میتوان نقاط قوت وضعف یک استان را شناسایی نمود, در این مطالعه به اندازه گیری کارایی فنی بخش صنعت استانهای کشور برای بازه زمانی1380 تا 1390 بر اساس آخرین اطلاعات موجود از مرکز آمار ایران پرداخته شده است. محاسبات کارایی فنی با روش ناپارامتریک تحلیل پوششی داده(DEA) و رویکرد خروجی محور استفاده شده است.نتایج حاصل از مطالعه نشان می دهد که استان های ایلام،بوشهر،تهران،خوزستان و کهکیلویه و بویر احمد در رتبه های بالاتر از نظر میانگین کارایی فنی قرار دارند یعنی استان های فوق از مزیت های نسبی و همچنین بیش ترین ظرفیت سرمایه گذاری، قدرت تولید و ایجاد ارزش افزوده در مقایسه با دیگر استانها برخوردار بودهاند.از دیگر نتایج مطالعه این است که اکثر استانهای کشور دارای بازده به مقیاس کاهش اند و نکته ی قابل توجه در این است که استانهای محروم کشور در مقایسه با استانهای برخوردار دارای بازده به مقیاس افزایشی اند.

کلیدواژه ها:

کارایی فنی ، تحلیل پوششی داده ، بخش صنعت ، بازده به مقیاس