راهبردهای مقابله ای اضطراب و استرس در سازمان

در دهه اخیر موضوع فشار عصبی یا استرس و آثار آن در سازمان، مولد التفات و توجه بسیار واقع شده و یکی از مباحث اصلی رفتار سازمانی را به خود اختصاص داده است. اگر چه در علم پژشکی مساله فشار عصبی و علل و عوارض آن مدت هاست موردبررسی و تحقیق قرار دارد، اما باب این بحث در رفتار سازمانی تازه گشوده شده است و علمای این رشته، مدتی کوتاه است که به تحلیل فشار عصبی و آثار و عواقب آن در سازمان و اعضای آن پرداخته اند. با وجود این نظر که استرس مفید و خوش خیم نیز وجود دارند و قدری از فشار عصبی برای ایجاد تحرک و تلاش در انسان ضروری است، زمانی که بحث استرس مطرح می شود، بیشتر به عوارض و ضایعات آن توجه می شود و استرس مضر و مخل مدنظر قرار می گیرد. به هر حال فشار عصبی آثاری فراوان بر عملکرد و فعالیت های اعضای سازمان دارد. مدیران، کارکنان و ارباب رجوع سازمان تحت تاثیر فشارهای عصبی دچارحالات روان خاص می شوند و دست به رفتارها و اعمالی می زنند که مستقیماً دربازدهی سازمان منعکس می شوند. فشارهای عصبی دارای آثار جسمانی نیز هستند و از این طریق هم به سازمان اطماتی شدید وارد می آورند. استرس های حاد نیروی انسانی سازمان را ضایع می کنند و هدف سازمان را دستخوش تزلزل می سازند. افرادی که دچار آسیب می شوند و توان مقابله با آن را از کف می دهند، از جهات جسمانی، روانی و رفتاری دچار آسیب می شوند و بدین ترتیب است که استرس در سازمان همچون آفتی نیروها را تحلیل می برد و فعالیت ها و تلاش ها را عقیم می سازد.

کلیدواژه ها:

استرس ، اضطراب ، مدیریت استرس