رابطه ویژگی های روانی دوران نوجوانی و تصویر بدنی با سازگاری اجتماعیدر دانشآموزان مقطع متوسطه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگیهای روانی دوران نوجوانی و تصویر بدنی با سازگاری اجتماعی در دانشآموزان شهر سراوان بود، روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی پیش بین بود و جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان سال دوم مقطع متوسطه دوره دوم شهر سراوان میشد.حجم نمونه شامل 268 دانش آموز بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و درپژوهش شرکت داده شوند. برای گرد آوری داده ها پرسشنامه های ویژگی های روانی دوران نوجوانی، تصویر تن و سازگاری اجتماعی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و آزمون آماری t گروه های مستقل انجام گرفته است. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که بعد استقلال جویی و تعارض و بعدآینده نگری و سردرگمی از ابعاد ویژگیهای روانی نوجوانی پیشبینی کننده مثبت سازگاری اجتماعی هستند و همچنین ویژگی های کلی بدن از ابعاد تصویر بدنی پیشبینی کننده مثبت سازگاری اجتماعی بود. همچنین میانگین نمرات دانش آموزان پسر در ابعاد نگرانی و اضطراب، ظاهر و روابط رمانتیک، نگرانی از سلامت، تغییرات رفتاری، همسال گرایی، آرمان گرایی وخیال پردازی، مطلوبیت اجتماعی، آینده نگری و سردرگمی، نمره کلی ویژگی های روانی، ویژگی های کلی بدن و ارزیابی ظاهری نسبت به دانش آموزان دختر بالاتر بود. میانگین نمره دانش آموزان دختر تنها در بعد عملکرد تحصیلی بالاتر از پسران گزارش شد. به طور کلی در بررسی نتایج مشاهده شد که ویژگیهای روانی دوران نوجوانی و تصویری که نوجوانان از بدن خود دارند باسازگاری اجتماعی رابطه معناداری داشت.

کلیدواژه ها:

ویژگی های روانی دوران نوجوانی ، تصویر بدنی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان