ارائه راهکارهایی برای تعدیل سکوت سازمانی

در دنیای پیچیده و متغیر امروزی که رقابت بسیار زیادی بین جوامع مختلف در راستای دستیابی به جدیدترین فنآوریها، با صرفه ترین منابع و مجرب ترین نیروهای انسانی وجود دارد، منابع انسانی و بالاخص افراد خلاق، نوآور، کارآفرین و صاحبان اندیشههای نوبه مثابه با ارزش ترین سرمایههای سازمانی هستند. ساختارهای سازمانی جدید رو به تغییر نهاده و سازمانها و منابع انسانی شان تحت تأثیر تهدیدهای مختلفی قرار گرفتهاند که از آن جمله میتوان به پدیده «سکوت سازمانی »1اشاره نمود. سرمایه انسانی تنهاسرمایه ای است که با مصرف علاوه بر اینکه کاهش نمی یابد بلکه بر اساس تجاربی که کسب می نماید اثر فزایندگی نیز خواهدداشت. امروزه مهمترین مزیت رقابتی سازمانها نه در حوزه تجهیزات بلکه در حوزه انسانها است. برای ارتقای بهره وری سرمایه های انسانی مکانیزمها و روش های مختلفی وجود دارد از قبیل نظام مدیریت مشارکتی، نظام پذیرش و بررسی پیشنهادات و غیره به هرمیزان که مشارکت این سرمایه در اهداف و وظایف سازمانی بیشتر شود میزان کارایی و اثر بخشی سازمانی نیز بهبود خواهد یافت.عدم ایجاد فضای مشارکتی و نظام پیشنهادات به معنای سکوت سازمانی خواهد بود. سکوت سازمانی به عنوان علامتی برای بیماری سازمانی، پدیده جدیدی است که در آن کارکنان سازمان به دلایل متفاوت از اظهارنظر در رابطه با مشکلات سازمان خودداری وامتناع ورزیده و سکوت میکنند. در این پژوهش به بررسی پدیده سکوت سازمانی، دلایل بوجود آمدن آن، پیامدهای ناشی از آن در نظام مدیریت و سازمانی و راهکارهای تعدیل آن می پردازیم

کلیدواژه ها:

سکوت سازمانی ، کارکنان سازمان ، راهکارهای تعدیل سکوت سازمانی