پهنه بندی کیفیت نیترات ((NO(3) با استفاده از روش ه ای زمین آمار در دشت مبارک آباد استان فارس

امروز بحث کیفیت آبهای زیرزمینی در بسیاری از مناطق به عنوان یکی از مباحث کلیدی است که ارتباط بسیاری با سلامتی انسان و جامعه بشری دارد. کیفیت آبهای زیرزمینی همچون آب های زیرزمینی در طول یک دوره و چگونگی تغییر آنها نقش بسیار مهمی در مدیریت و بهره برداری از آبهای زیرزمینی دارد. روش ای مختلفی برای تهیه نقشه های کیفی آبهای زیرزمینی و مطالعه خصوصیات و تغییر پذیری آنها وجود دارد که بسته به دقت و کاربرد آنها متفاوت می باشد. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی روش های زمین آمار در تهیه نقشه های کیفی آبهای زیرزمینی و بررسی و تحلیل مکانی برخی از خصوصیات کیفی آبهای زیرزمینی شامل (NO(3 در دشت مبارک آباد و اقع در شهرستان قیروکارزین در استان فارس می باشد.ب دین منظور از روش های زمین آمار مانند روش کریجینگ معمولی (OK) و کریجینگ ساده (SK) و روش های معین مانند عکس فاصله (IDW)، تخمین گر موضعی (LPI) و تخمین گر عام (GPI) استفاده گردید. نتایج نشان داد که از بین روش های معین جهت تهیه نقشه تغییرات (NO(3 در منطقه، روش تخمین گر عام (GIP) به دلیل بالاتر بودن مقدار R و پائین تر بودن مقدار R=0/545)RMSe و RMSe=3/288) نسبت به سایر روش های معین مناسب تر می باشد و از بین روش های کریجینگ ساده (SK) به دلیل دارا بودن R بالاتر و RMSe پائین تر (R=0/630 و RMSe=3/027) نسبت به سایر روش های کریجینگ بهتر می باشد. این نتیجه برای متغیر دیگر همانند غلظت املاح محلول یکسان می باشد. با مقایسه دو روش GPI و SK نتیجه گیری می شود که روش SK به دلیل بالاتر بودن R و پائین تر بودن RMSe نسبت به روش GPI ارجحیت داشته و لذا به عنوان روش نهایی در تهیه نقشه تغییرات (NO(3 در منطقه انتخاب می شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، مبارک آباد ، روش های زمین آمار ، کریجینگ ، روش های معین