ارزیابی وضعیت و گرایش مرتع بر اساس شاخص های گیاهی در منطقه دهبار شهرستان طرقبه و شاندیز

وضعیت مرتع به حالت و چگونگی سلامت مرتع در مقایسه با مرحله ی کلیماکس می باشد. یکی از فاکتورهای مهم در ارزیابی اکوسیستم های مرتعی به شمار می رود که به واسطه ی آن می توان در مدیریت و بهره برداری از مرتع، راهکارهای مناسب را ارائه نمود. تحقیق حاضر به منظور بررسی وضعیت و گرایش مرتع تحت عنوان روش چهارفاکتوره در منطقه دهبار شهرستان طرقبه و شاندیز استان خراسان رضوی انجام شده است. ابتدا تیپ بندی اولیه پوشش گیاهی با استفاده از عکس های هوایی منطقه صورت گرفته و پس از تطبیق با طبیعت و کنترل زمینی، تفکیک واحدهای پوش گیاهی روی نقشه توپوگرافی با مقیاس 1:50000 انجام شد. طول ترانسکت با توجه به نوع پوشش گیاهی و مساحت تیپ های موجود 30 متر و تعداد آن 10 عدد تعیین گردید. اندازه پلات 2 متر مربع در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که وضعیت متوسط در تیپ های گیاهی منطقه مورد مطالعه غالب بوده و به طور کلی گرایش مرتع در حالت مثبت قرار دارد.

کلیدواژه ها:

روش چهارفاکتوره ، سلامت مرتع ، منطقه دهبار ، تیپ گیاهی ، گرایش مرتع