شبیه سازی بلند مدت شاخص خشکسالی هواشناسی به منظور ارزیابی توسعه پایدر در حوضه دریاچه ارومیه

اهمیت بارش در مناطق گرم و خشک به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل مؤثر بر توسعه و پایداری آن توسط محققین بسیاری مورد بررسی قرار گرفته است. دریاچه ارومیه از مناطق با ارزش زیستی در شمال غربی ایران است که با عدم توجه ویژه به امکان توسعه روزافزون و بی رویه به یکی از جدی ترین معضلات زیست بوم کشور تبدیل شده است. از اینرو در مقاله حاضر با استفاده از روش ریزمقیاس سازی آماری به افزایش طول اطلاعات بارش میانگین بر حوضه دریاچه و در نهایت بررسی بلند مدت خشکسالی در سطح حوضه دریاچه ارومیه پرداخته شده، که بدین منظور از روش مدل رگرسیون درختی (Mp5) بهره گرفته شده است. برای این منظور با استفاده از اطلاعات 40 ایستگاه هواشناسی در دوره آماری 1971 تا 2008 (میلادی) و با روش معکوس فاصله وزندار بر روی سطح حوضه میانگین گیی شده و با استفاده از این روش اطلاعات در دوره آماری 1948 تا 1971 و 2008 تا 2012 بازتولید شده و مورد تجزه ی و تحلیل قرار گرفته است. در گام بعدی شاخص خشکسالی هواشناسی SPI محاسبه شده و نتایج نشان داد که بیشتر خشکسالی های هواشناسی از سالهای 1995 به بعد رخ داده است. در نهایت ارتباط میان خشکسالی و توسعه پایدار مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، خشکسالی ، ریزمقیاس ، شاخص SPI ، مدل درختی ، توسعه پایدار