مدلسازی توزیع پراکنش پازن Capra aegagrus در پارک ملی بمو باروش حداکثر آنتروپی

علفخواران نقش مهمی در رژیم غذایی طعمه خواران بزرگ جثه دارند و حفاظت از آنها یکی از عوامل حفظ تعادل اکوسیستم های خشکی است. یکی از کاربردی ترین ابزارمدیریتی حفاظت از گونههای حیات وحش مدلهای پیشبینی کننده پراکنش گونه ها می باشد. در این پژوهش از روش حداکثر آنتروپی به منظور ارزیابی توزیع پراکنش پازن در پارک ملی بمواستفاده شد . نتایج نشان داد مهمترین متغیرهای تاثیر گذار در پراکنش گونه متغیرهای پوشش گیاهی، نقاط حضور کفتار، کاربری اراضی، خاک، ارتفاع، نقاط حضور پلنگ، آبشخور و شیب می باشند. میزان AUC بدست آمده ازمنحنی ROC برابر با 968/0 می باشد که نشان دهنده ی دقت بالا و نزدیکی مدل به واقعیت است.براساس نتایج بدست آمده زیستگاه های مطلوب پازن درپارک ملی بمو ارتفاعات شمالی ، مرکزی وجنوبی می باشد.همچنین نتایج موید این موضوع است که گونه پازن (Capra aegagrus) نقش مهمی در نحوه توزیع پراکنش گوشتخوارانی همچون کفتار (Hyaena hyaena) و پلنگ ایرانی (Panthera pardus saxicolor) در پارک ملی بمودارد

کلیدواژه ها:

مدلهای پیش بینی کننده پراکنش ، پازن ، حداکثر آنتروپی ، پارک ملی بمو ، منحنی roc ، زیستگاه های مطلوب