تحلیلی بر نقش کشاورزی پایدار در توسعه روستایی

بستر فعالیتهای کشاورزی یک محیط و فضای جغرافیایی به نام فضای روستایی است که در جهت بهره گیری صحیح و پایدار از بنیان های کشاورزی، توجه به این مناطق بسیار مهم و حیاتی است. کارکرد اصلی مناطق روستایی در جهان سوم، کشاورزی است و به دلیل تأثیر ویژه آن بر اشتغال، تعدیل فقرو درآمد، امنیت غدایی و خود کفایی از اهمیت بالایی برخوردار است. در رابطه با روستا، توسعه روستایی مطرح است که این امر به عنوان یکی از مهمترین مباحث مهم در بحث توسعه می باشد. کشاورزی پایدار اگرچه در مفاهیم علوم پایه جایگاه خاصی دارد و بیشتر به استفاده از مواد شیمیایی در توسعه کشاورزی به صورت ارگانیکی اشاره دارد، اما از حیث علوم انسانی و روش های جامعه شناختی و روان شناختی می توان به توسعه روستایی و کشاورزی پایدار دست یافت. هدف پژوهش، با توجه به اهمیت کشاورزی پایدار به عنوان یک راهکار، تحلیل نقش آن در توسعه روستایی می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر با توجه به ماهیت و اهداف موضوع روش توصیفی- تحلیلی ، از نظر نوع کاربردی و روش ها و ابزار گردآوری اطلاعات شامل روش های کتابخانه ای می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که افزایش سرمایه گذاری در بخش کشاورزی می تواند به توسعه روستاها و کاهش فقر مطلق روستایی بیانجامد وکشاورزی پایدار از طریق کاهش فقر، توانمند سازی، ظرفیت سازی و حفظ عوامل تولیدی نقش به سزایی در توسعه جوامع روستایی دارد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، فقرروستایی ، امنیت غذایی